28.07.2013r
Wolę myśleć, że jestem brzydka.
Wolę myśleć, że jestem zła.
Potworem jestem i chcę w to wierzyć.
Wtedy nie wywyższam się.
Wtedy nie widzę nic, poza wielką maszkarą,
która wyje i krzyczy i wzbudza wstręt.
Więc dlatego wszyscy na mnie patrzą?
Tylko dlaczego naśladują mnie?
Powinni prześladować .. więc prześladują ..
przecież widzę ..
Potwora chcą się pozbyć, zniszczyć go ..
Płaczę, płaczę ..
Wolę wierzyć, że jestem Potworem.
Widzę, że czujesz się ode mnie gorsza.
Dlaczego? Przecież jestem brzydka.
Przecież nic nie potrafię.
Wyobrażam więc sobie, że jestem potworem.
Teraz już nie musisz gorsza ode mnie się czuć.
Teraz już nie musisz być zakłopotany.
Popatrz, przecież widzę mniej, niż Ty.
Przecież wiem mniej, niż Ty.
Jestem Potworem.
A Ty zamiast poczuć się lepiej .. wykorzystujesz to.
Nie chcę, byś czuła się przeze mnie źle.
Nie chcę być przyczyną Twojej gorszej samooceny.
Więc wmawiam sobie, że jestem Potworem.
Wtedy wszystko dobrze jest.
Mam poczucie winy w sobie - ciesz się, ciesz.
Już nie musisz czuć się gorsza.
Przestań myśleć, że wiesz mniej.
Mam brzydkie stopy. Odstające uszy.
I czuję się zakłopotana, kiedy mówią
bardzo dobrze .. o mnie.
Bo jestem Potworem!
Przestań patrzeć na mnie.
Przestań mnie wywyższać spojrzeniem.
Upokarzaj mnie, wyczekuję tego.
Potrzebuję miłości.
Bo jestem Potworem!
Który nie chce byś czuł się źle.
Wszyscy kłamią! Mówią: "Piękna";
Mówią: "Ona - najlepsza".
I kolejną koronę mi na głowę zakładają.
Po co mi to? Po co mi to?
Przecież ja jestem Potworem!
Więc wy wszyscy jesteście ślepi?
Piękna? Zdolna? Mądra? Najlepsza?
Więc przychodzisz Ty.
I prawdę mi mówisz nareszcie.
O tym, że jestem Potworem.
Wierzę Ci, wierzę.
Czy to, co widzę jest prawdą?
Czy moje myśli są prawdziwe?
Kim ja jestem tak naprawdę?
Wraz z Tobą zwątpienie we wszystko przychodzi.
I wtedy chcę być sama; daleko przed moimi myślami schowana.
Żeby mnie nie określały. Żeby Was nie oceniały.
Moje oczy.
W dobre myśli trudno wierzyć.
W miłe słowa jeszcze trudniej.
Pułapki wciągające.